Khmer New Year, Duiken & Party at Joe's

Beste vrienden, familie en andere geinteresseerden,

Het is bijzonder spijtig maar ik zit al weer in mijn laatste week van mijn briljante reis. Deze week geniet ik nog heerlijk van Vietnam maar op 16 mei arriveer ik weer in het koude, gure en grijze Nederland. Nou probeer ik het trouwens heus niet zo zwartgallig in te zien. Ik kijk er natuurlijk ontzettend naar uit om iedereen weerte ontmoeten. Daarnaast hoop ik dat het restant van de Nederlandse meimaand gepaard gaat met uitzonderlijk mooi weer, zodat mijn cultuurshock beperkt blijft.

Maar al met al ga ik het reizen ontzettend missen. Het zien van nieuwe culturen, het ontmoeten van nieuwe mensen en, boven alles, het jaloers maken van de mensen thuis met licht sadistische blogs over hoe geweldig het hier wel niet is. Ik ga daarom extra genieten van het schrijven van dit blog. Hier komt Cambodia deel 2!

Siem Reap

Ja ja, ik hoor jullie al mopperen aan jullie kant van de wereld: "Siem Reap? Daar heeft die jongen het toch al over gehad in zijn vorige blog?". Nou, dat is een terechte observatie. Maar tot mijn schande heb ik verzuimd om een hele leuke ervaring in Siem Reap te beschrijven: het Khmer New Year!

Want in Zuid Oost-Azië vieren ze hun jaarwisseling in april. Ze hanteren hier namelijk een andere kalender die de geboorte van Buddha als startpunt neemt.
In Zuid Oost-Azië vieren ze een heleboel dingen niet (zo zijn verstookt van festiviteiten als kerst, pasen, Sint Maarten en de dag van Europa) maar dit compenseren ze door ehun oud en nieuw op te rekken tot een feest van twee weken. Oud en nieuw wordt hier gevierd met het drinken van bier, water en poedergevechten (al is dit officieel verboden door de regering) en traditionele Cambodjaanse spelletjes ( voor extra effect stel ik voor dat jullie het volgende gedeelte van het blog lezen met deze muziek op de achtergron: http://www.youtube.com/watch?v=H1zr81gYQpY. Dit lied werd overal, OVERAL, gedraaid in Cambodja tijdens het Khmer New Year, ik hebt het zo vaak gehoord dat ik bijna in staat ben het mee te zingen in vlekkeloos Cambodjaans...)

Het toeval wou dat wij in Seam Reap waren toen het Khmer New Year begon. En, en zoals ik al opmerkte in mijn vorige blog, kun je in de omgeving van Siem Reap hét symbool van Cambodja vinden: Angkor Wat!
Wij konden ons geen betere locatie wensen om de eerste dag van het Khmer New Year door te brengen.

Nou, het was me daar een drukke bedoeling. Steph, Lu en ik (Grace was al vast door gegaan naar Sihanoukville) besloten eerst maar eens een biertje te drinken. Toen we een plekje gevonden hadden constateerden we dat er wel bijzonder weinig 'fallangs' (blanke westerlingen) daar aanwezig waren. We werden dan ook nogal aangestaard door alle Cambodjaanse aanwezige (want staren is in Zuid Oost-Azië helemaal niet onbeleefd). Uiteraard begonnen wij direct met een tegenoffensief door enthousiast te lachen en te zwaaien naar iedere Cambodjaan die ons aan zat te staren. Daar hadden ze mooi niet van terug!

Van al dat gestaar kregen we bijna het idee dat we een tikkie ongewenst waren. Het voelde alsof we onuitgenodigd op hun feestje waren gekomen. Maar gelukkig bleek het tegendeel al snel toen we gingen kijken bij de traditionele Cambodjaanse spelletjes. Want kennelijk vonden ze het ontzettend luk dat we waren gekomen. We konden niet bij een spel staan zonder dat we enthousiast werden uitgenodigd om mee te doen met de spelletjesOndanks dat we geen idee hadden waar we precies mee bezig waren was dit ontzettend leuk. De mensen daar waren zo ontzettend vrolijk en gezellig dat we uiteindelijk het terrein verlieten met een brede gimlach op ons gezicht.

Sihanoukville

Het was weer eens tijd voor zon zee en strand! En in Cambodja moet je daarvoor in Sihanoukville zijn. De eerste paar dagen hebben we daar heerlijk kunnen genieten van het Cambodjaanse weer en de goekope cocktails. Ons guesthouse was op zich redelijk maar om de vijf minuten viel wel de stroom uit (dit had te maken met het Khmer New Year, want iedereen had zijn huis versierd met feestverlichting en dit kon het energienetwerk in Sihanoukville eigenlijk niet aan).

Op de tweede dag in Sihanoukville hadden we zin in een feestje, het was immers nog steeds Khmer New Year! En een strandfeest was zo gevonden. Nou heb ik al redelijk wat strandfeesten meegemaakt maar dit sloeg alles! Met name omdat het strandfeest halverwege de avond escaleerde tot een gigantisch watergevecht! Dole pret met een hoofdletter P!

Koh Rong

Maar ondertussen hadden we hier en daar geruchten gehoord over Koh Rong. Koh Rong was een eiland dat op het punt stond om te veranderen in het Cambodjaanse antwoord op Koh Tao. Het was dus belangrijk er nu heen te gaan voordat deze transformatie zou plaats vinden.

Op dit moment had Koh rong, in mijn ogen de perfecte balans. Er waren redelijk wat backpackers en er waren genoeg plekken waar je een cocktail kon drinken. Maar er waren ook grote delen van het eiland die redelijk onverstoord waren gebleven. Dat Koh Rong nog niet volledig was getransformeerd in een Koh Tao bleek ook snel toen we een slaapplek vonden...

De faciliteiten waren namelijk nogal eenvoudig. We konden iedere dag 4 uur van elektriciteit genieten, er was vaak niet genoeg water om het toilet door te spoelen (zodat je drie keer heen en weer moest lopen tussen het toilet en de zee om water te halen) en midden in de nacht werd je vaak wakker van de ratten met wie je de kamer deelde.

Maar ondanks deze kleine ontberingen is Koh Rong toch één van mijn favoriete locaties geworden! Mogelijk ook omdat ik daar mijn tweede duikcursus heb gedaan. Ik vond het hoog tijd om een Advanced Open Water Diver te worden.

Tijdens de cursus deed ik een diepzeeduik (25 meter onderwater), leerde ik de kunst van het navigeren onderwater en kreeg ik een cursus onderwaterfotografie (en ik heb nooit geweten dat dit zo moeilijk was). Maar het leukste van de cursus was de nachtduik. Het is zowiezo onwerkelijk om onderwater naar vissen te loeren maar om deze activiteit in het donker te verrichten was helemaal indrukwekkend!

Al had ik tijdens het nachtduiken wel even een spannend moment. Ik had namelijk een beetje ruzie met mijn duikbril. Mijn duikbril was zo lek als een mandje. Nu is dat normaal gesproken niet zo'n probleem, ik weet hoe ik mijn bril kan ontdoen van water. Maar om de een of andere reden ging het mis en presteerde ik het om mijn masker volledig te vullen met zeewater. En wat ik ook probeerde, ik kreeg het water er maar niet uit. Vervolgens maakte ik ook nog de fout om door mijn neus in te ademen Wat natuurlijk niet zo slim is als je duikmasker gevuld is met zeewater.

Ik snoof dus een goede hoeveelheid zeewater op met mijn neus waardoor ik heel even ademhalingsproblemen kreeg. Door deze problemen kreeg ik even het gevoel dat ik verdronk. En dat was niet per se prettig. Gelukkig kreeg ik de siutatie nsnel genoeg onder controle.
Maar toen ik het water uit mijn duikbril kreeg moest ik constateren dat mijn duikgenootjes mijn problemen niet in de gaten haden gehad en dus ongestoord waren door gezwommen.

Daar was ik dan in het pikke donker, alleen op de bodem van de oceaan, fijn. Gelukkig had ik over dit scenario gelezen dus een oplossing was zo gevonden. Door het licht van mijn lamp te blokeren met mijn lichaam was ik in staat om, in de verte, de lampen van mijn mededuikers te ontwaren. Eind goed al goed.

De rest van de duik maakte overigens veel goed. met name het einde was erg mooi. Tijdens de meeste duiken is het verstandig om een 'safety stop' te doen voordat je boven water komt. En tijdens mijn nachtduik weken we hier dan ook niet van af. Dit gaf ons wel de gelegenheid om een prachtig fenomeen te zien: lichtgevend plankton! Want bij Koh Rong geeft het plankton licht als je je beweegt in het water. Dit was echt een prachtig gezicht. En toen ik, uiteindelijk, boven water kwam werd ik ook nog eens beloond met de meest spectaculaire sterrenhemel die ik ooit had gezien. Ik vond het een leuke avond.

Maar naast het duiken moest ik natuurlijk ook op het strand ligen. Ik had gehoord dat het strand genaamd ' Long Beach' bijzonder de moeite waard was.
Na een duikles constateerde ik dat de rest van mijn vrienden weg waren, ik achtte dit een mooi moment om dat strand eens te bezoeken. Ik vond een bordje die de richting wees naar het strand. Geheel in de veronderstelling verkerende dat dit een korte wandeling zou zijn besloot ik met een blije glimlach het pad te betreden. Maar al snel bleek het pad toch iets langer dan gedacht. Halverwege kwam ik een bord tegen met de enigzins dubieuze tekst "Beware of Snakes"...
Maar eigenwijs als ik ben besloot ik door te lopen. Tien minuten later hield het pad op en moest ik door een heuse jungle heen om het strand te bereiken (en uiteraard ging mijn linker slipper kapot toen ik over een paar rotsen moest klimmen). Na veertig minuten kwam ik kruipend aan op het meest prachtige strand dat ik ooit had gezien.
En nee ik overdrijf niet, het leek wel alsof ik in een reclame voor de reep 'Bounty' terecht was gekomen. Kijk naar de foto's en oordeel zelf.

Sihanoukville (revisited)

Maar aan al het goede komt een eind. Dus ook aan mijn tijd in Koh Rong. We moesten weer terug naar Sihanoukville om een visum te regelen voor Vietnam. Dit keer zaten we in een ander guesthouse genaamd ' Injungle Cambodia'. En hier heb ik een van mijn meest memorabele avonden gehad.

Toen we ons visum hadden gekregen was het mijn bedoeling om met Lu en Steph de nachtbus te nemen naar Ho Chi Minh City. Maar door omstandigheden was dit niet mogelijk en moest ik een extra nacht in Sihanoukville blijven.
Nadat ik Lu en Steph op de bus had gezet besloot ik een rustig avondje te hebben met een boekje en een pilsje. Maar Joe, de eigenaar van mijn guesthouse, had andere plannen.

Want toen ik aankwam werd ik opeens overdreven enthousiast begroet door Joe (hetgeen mij deed vermoeden dat hij al van een paar biertjes had genoten). Toen ik een pilsje bij hem wou bestellen gaf hij mij de opdracht hem te volgen naar het dakterras. Op het dakterras werd mijn vermoeden over Joe's alcoholconsumptie bevestigd. Want kennelijk was het de laatste avond van het Khmer New Year en alle broers van Joe waren naar Sihanoukville gekomen om dit met hem te vieren. Ik werd met veel enthousiasme welkom geheten. Het was een hele leuke en gezellige avond waarbij ik ook veel heb geleerd over Cambodja.

Nou, dit was Cambodja!Bedankt voor het lezen. Tot de volgende keer!